Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάμπο (χορός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χορευτές μάμπο


Το Μάμπο είναι λάτιν χορός κουβανέζικης προέλευσης και αντιστοιχεί στη μουσική μάμπο. Είναι ρυθμικά παρόμοιο με το αργό μπολερό, αν και έχει ένα πιο σύνθετο σχέδιο βημάτων.

Προς το τέλος της δεκαετίας του '40, ένας μουσικός που ονομάζονταν Πέρες Πράδο βρήκε το χορό για τη μουσική μάμπο και έγινε το πρώτο πρόσωπο που εμπορεύθηκε τη μουσική του ως «μάμπο». Μετά από την Αβάνα, ο Πράδο κίνησε τη μουσική του προς το Μεξικό και έπειτα στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Είδη χορού και συγγενείς χοροί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξαν δύο μορφές χορού μάμπο: ο ενιαίος και ο τριπλός (μερικές φορές αποκαλούμενος διπλός). Ο προηγούμενος έχει διατηρηθεί ως το σύγχρονο mambo ενώ ο τελευταίος είναι πιθανά μια προέλευση του τσα τσα τσα.

Από το Mambo προέκυψε ο χορός σάλσα και ανήκει στην κατηγορία του American Style Ballroom Dancing. Ο ρυθμός των βημάτων είναι ασυνήθιστος σε σύγκριση με τους περισσότερους άλλους χορούς. Μπορεί να μετρηθεί όπως «γρήγορο-αργό». Το βασικό σχέδιο ή το «βασικό βήμα» μάμπο αποτελείται από δύο μισά: Μπροστά βασικό και πίσω βασικό. Όταν ένα άτομο χορεύει μπροστά βασικό, η κυρία χορεύει πίσω ή μπροστά και αντίστροφα.

Τα βήματα εκτελούνται με την κουβανέζικη κίνηση γοφών, μια αλλαγή βάρους κάμπτοντας το γόνατο - αυτό οδηγεί στην κίνηση γοφών που είναι χαρακτηριστική στη σάλσα. Στο μάμπο εντούτοις αυτή η κίνηση γίνεται για να εμφανιστεί ξαφνικότερα και τονίζεται. Αυτό το σχέδιο βημάτων είναι παρόμοιο με αυτό των διεθνών προτύπων ρούμπα και μοιάζει με το τσα τσα τσα. Η Ρούμπα είναι πολύ πιο αργή. Το τσα τσα χρησιμοποιεί το τριπλό βήμα (chasse) «σε 4-και-1». Τα πρώτα δύο βήματα μπροστινού του βασικού καλούνται μερικές φορές «προς τα εμπρός στο σπάσιμο».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(στα αγγλικά)

  • Baile mi rey, a movie that portrays Mambo and swing dancing in Mexico City. [1]
  • Mambo Videos
  • "Mambo on 2: The birth of a new form of dance in New York City," article by Sydney Hutchinson in the CENTRO Journal, Center for Puerto Rican Studies [2]